Onze oprichter, Marinus Pannevis, vertelt
‘Ik woon in Amsterdam Zuid en werkte ruim 40 jaar als advocaat op de Zuidas. Eind 2015 (ik was toen half met pensioen) begon de grote instroom van Syrische vluchtelingen. Er werd een noodopvang voor asielzoekers geopend in het oude Huis van Bewaring aan de Havenstraat (hoek Amstelveenseweg) in Amsterdam. Dat is vlak bij mij in de buurt. Het voelde niet goed dat de vluchtelingen in de noodopvang zich stierlijk zaten te vervelen onder de rook van de Zuidas, waar wij in de glazen paleizen zoveel geld zaten te verdienen.
13 oktober 2015 heeft mijn leven veranderd. Ik fietste die dag een beetje zenuwachtig naar de noodopvang. Ik zette mijn fiets tegen de gevel, liep naar binnen en vroeg naar de directeur. Peter Hoogland van het Leger des Heils runde de noodopvang. Ik heb heel veel van hem geleerd. Peter vertelde later dat hij dacht dat ik een boze buurman was. Dat viel mee.
Ik vroeg Peter: wat vind jij ervan als ik ga regelen dat de asielzoekers eens in de week een dinertje hebben aan de overkant van de straat in het Haarlemmermeerstation? Heel basaal, even dit gebouw uit, lekker eten en je zorgen vergeten.
Peter vond dat een prima plan. Het partycentrum in het Haarlemmermeerstation werkte hier graag aan mee, samen met mijn advocatenkantoor en een paar andere kantoren. Op 3 november 2015 was het eerste Havendiner met 80 vluchtelingen en 20 gasten van de donateur. We zeggen altijd tegen donateurs: je moet betalen en je moet komen!
Na het eten ontstond spontaan een Syrisch dansfeest! De vluchtelingen dansen op hun eigen muziek; de gasten van de donateur proberen dapper mee te doen met de kringdansen.
Ik wist toen nog niet dat ook de donateursgasten dit zo prachtig zouden vinden. Twee jonge advocaten mailden een paar dagen later: ’dit was de mooiste avond in 10 jaar,’ en ‘als iedereen dit één keer meemaakt, is het probleem opgelost.’
De noodopvang zou drie maanden open zijn. Daarom besloten wij iedere maandag een diner te organiseren. De Stichting Havenstraat werd opgericht en we begonnen met vrienden/vrijwilligers. Wat was ik trots toen wij begin 2016 tien diners hadden georganiseerd!
Daarna is het een beetje uit de hand gelopen. De noodopvang sloot, het COA opende een tijdelijk AZC; eerst in de Bijlmerbajes, daarna in Amsterdam-West. De diners gingen altijd door. Week na week na week. We werden een echte vrijwilligersorganisatie met een mooi bestuur uit het bedrijfsleven, heel veel vrijwilligers en vaste samenwerkingspartners. Alles verliep soepel totdat corona in 2020 roet in het eten gooide. Borrelen, eten en dansen kan niet op anderhalve meter afstand.
Gelukkig konden we in maart 2022 weer aan de slag. Onze hele organisatie kwam weer tot leven, als krokussen in het voorjaar.
De diners zijn nu in Roeiclub de Amstel, en er komen om de week asielzoekers of Oekraïners. Inmiddels hebben wij ruim 230 diners achter de rug. In juni 2023 is het 250e Havendiner. Dat gaan we natuurlijk groots vieren!
Ik wist echt niet waar ik aan begon toen ik zenuwachtig naar de noodopvang fietste.’
