De vluchtelingen genieten enorm van de diners. Een paar citaten:

‘Het is heerlijk om alles te vergeten en weer te dansen en te lachen. Wij zijn ook heel nieuwsgierig om Nederlandse mensen te ontmoeten. De mensen die daar komen zijn erg belangstellend en open. Daar maakten we onze eerste contacten.’

‘Bij het Havendiner dat wij meemaakten, waren we net drie weken op het Europese vasteland aangekomen, na een verschrikkelijke vlucht met een boot. Onze zoon was overboord gegooid, omdat hij te veel huilde. Daar dromen wij nog elke nacht van.

We wisten niet waar wij aan toe waren en waren nog vol emotie, toen wij bij een Havendiner werden verwelkomd. Heerlijk eten met andere vluchtelingen, maar vooral ook met Nederlanders, die ons vol enthousiasme en warmte verwelkomden.

We werden weer een beetje mens en voelden ons gelijk thuis, na alle ontberingen in de weken ervoor. Wij hopen dat wij binnenkort weer naar een diner mogen komen.’

‘Ik heb in heel veel AZC’s gezeten, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt!’

Anne (woonbegeleidster van het COA in de noodopvang in Amsterdam Zuidoost), zegt het zo mooi:

‘De Havendiners zijn razend populair bij onze bewoners. Zij genieten enorm. Even uit ons gebouw naar de stad, lekker eten, dansen op hun eigen muziek en dat samen met Amsterdammers! Zij kijken er echt naar uit en kleden zich feestelijk voor de diners. Het is prachtig hoe vrolijk onze bewoners na het diner weer thuiskomen. Er circuleren nog dagen foto’s en filmpjes hoe mooi het allemaal was. Wij hopen dat de Havendiners nog heel lang doorgaan.’

Een Oekraïense vrijwilligster, die een diner bezocht met Oekraïense gasten, mailde: 

‘Thank you again for such a wonderful evening.

I got a million messages where Ukrainian people were sharing how amazing it was.

And just now, I’ve received some photos… and almost started crying:

these people got back a normal life for three hours, they are so fulfilled.

Thank you for this.’

Twee leerlingen van de Open Scholengemeenschap Bijlmer: 

          ‘We zijn erachter gekomen dat vluchtelingen precies hetzelfde zijn als wij.’

           ‘Dit verandert je kijk op vluchtelingen en het leven in het algemeen. Super top!’

En een leerling van het Luzac Lyceum:

‘Voor Levenskunde gaan we iedere maand ergens naar toe. Dit was echt het allerleukste en interessantste wat we tot nu toe hebben gedaan!

Een docent van het Vossius Gymnasium deed verslag in de schoolkrant:

             ‘AZC diner dansant

In een grote kring waarin telkens van plek wordt gewisseld, dansen Vossianen met vluchtelingen uit Syrië, Iran en Eritrea op stampende muziek. De dansavond werd voorafgegaan door een rondleiding in het asielzoekerscentrum Osdorp en een diner met heerlijk eten uit het Midden-Oosten in het voormalige Haarlemmermeerstation.

Tijdens het diner praten leerlingen en vluchtelingen, soms met handen en voeten, soms in vloeiend Nederlands, over familie en eten, maar ook over schrijnende herinneringen aan oorlog of vluchten. De onwennigheid van het begin verdampt op de dansvloer en tasjes die in het AZC nog wat stevig werden vastgehouden, worden vol vertrouwen in een hoek gegooid. Aan het eind van de avond wordt er lachend afscheid genomen en worden er nummers uitgewisseld.’

Twee jonge Zuidassers:

‘Dit was de mooiste avond van de laatste tien jaar!’

‘Als iedereen dit één keer meemaakt, is het probleem opgelost!”

Daar doen wij het voor!