Vrouwelijke asielzoekers dansen heel graag. Bij velen staat hun cultuur dat niet toe, als er mannen in de zaal zijn. Een poos geleden vroeg een groepje jonge vrouwen aan het einde van de avond, toen de mannen al naar de bussen liepen: ‘Meneer, mogen wij nog één nummer? Wij willen ook zo graag dansen!’ Dat hebben we natuurlijk gedaan. Laat de kerels maar wachten.

Sindsdien organiseren wij een paar keer per jaar speciale Vrouwendiners. Met alleen vrouwelijke asielzoekers, vrouwelijke donateursgasten en vrouwelijke vrijwilligers. Dit zijn schitterende vrouwen feesten. Laatst vroeg één van de vrouwelijke asielzoekers op de terugweg; ’kan dit niet iedere maand?’